بسم الله الرحمن الرحيم

الهي به اميد تو، نه به اميد خلق روزگار

همشهری جوان / شماره ۳۳۱/ شنبه ۲۳ مهرماه ۱۳۹۰

 ب بسم الله

دوستان سلام. این هفته حدودهای دوشنبه صبح بود که تازه فرصت کردم وارد شبکه بشوم و اولین جایی که آمدم همین وبلاگ بود. خدا را شکر کار را دست کاردان سپرده بودیم و وجنات پست این هفته خودش شهادت می دهد که دوستان جدید نویسنده وبلاگ واقعا عالی کارکرده اند. ایشالا که از این بهتر هم می شود وبلاگ و نوشته های آن. ممنونم از نویسنده های جدید وبلاگ و ممنونم از شما خواننده های وبلاگ که هیچ وقت تنهایمان نمیگذارید.
یا حق!

دوستان عزیز حتما نظر خودتون را نسبت به تغییراتی که در وبلاگ ایجاد شده با ما در میان بگذارید.
صفحه ما در فیس بوک با صفحه قدیمی همشهری جوان در فیس بوک با هم یکی شد
دوستانی که لایک زده بودند دوباره لایک کنن


برای پیوستن به فیسبوک همشهری جوان روی عکس زیر کلیک کنید

این شماره در یک نگاه

یک جور ردیف کردن مطالبی که توی این شماره می خوانیم به صورت فهرست وار. اصلا شما بگو همان فهرست مجله است که اینجا آورده ایم برای آن هایی که هنوز این شماره را نخریده اند یا به دستشان نرسیده.روی لینک بالا کلیک کنید.

آخرین به روز رسانی: شنبه ۲۳ مهر

 یادداشت

1.حامد طاری

مشکی ، آبی ، سفید

پنج شنبه صبح بود که اومدم یه سری به وبلاگ بزنم ببینم چه خبره.داشتم تو اینترنت گشت می زدم که چشمم به یک خبر عجیب افتاد.خبر کوتاه بود ولی خیلی غم انگیز.

((استیو جابز در گذشت ))

توی سایتهای خارجی جستجو کردم تا ببینم شایعه است یا وقعیت.آره.خبر واقعی بود.همین چند هفته پیش بود که به عشق استیو جابز مجله همشهری دانستنیها رو خریدم.

همیشه عاشق محصولات اپل بودم.شیک و منحصر به فرد.جابز رو خیلی دوست داشتم.به قول یکی از دوستام تاثیری که اون رو زندگی ما داشت ، تاثیر کمی نبوده.شاید اگر اون نبود ما به این زودیا چیزایی مثل آی پاد ، آی فون و آی پد رو نمی دیدیم(البته اینا چندتا از تاثیرات استیو جابز روی زنگی ماست).جالبه بدونید پس از برکناری استیو جابز از مدیر عاملی اپل، نیویورک تایمز، استیو جابز را به عنوان  توماس ادیسون و هنری فورد این دوره توصیف کرد.

نمیدونم اون سخنرانی جابز در سال ۲۰۰۵ در دانشگاه استنفورد را دیدید یا نه(اگه ندیدید یا نخوندید حتما بخونید).تو اون سخنرانی خیلی حرفای جالبی در مورد زندگیش زده.یک جایی در اون سخنرانی گفت:

((شاید مرگ بهترین اختراع زندگی باشد چون مأمور ایجاد تغییر و تحول است. مرگ کهنه‌ها را از میان بر مي‌دارد و راه را براي تازه‌ها باز مي‌کند.یادتان باشد که زمان شما محدود است، پس زمانتان را با زندگی کردن تو زندگی بقیه هدر ندهید. هیچ وقت توي دام غم و غصه نیافتید و هیچ وقت نگذارید که هیاهوي بقیه صداي درونی شما را خاموش کند ))

خوش به حالش که از وقتش به خوبی استفاده کرد.آیا ما از وقتمون به درستی استفاده میکنیم؟

در آخر هم اینو بگم که استیو نمونه ی یه آدم بزرگ و فروتنه.این رو میشه از ساده لباس پوشیدنش هم فهمید

تیشرت مشکی ، شلوار جین آبی ، کتونی سفید

راستی دقت کردید روی جلد به جای نقطه ((ن)) در همشهری جوان ، آرم اپل گذاشته شده؟

2.محدثه کاشانی

مرسی استیو جابز!

همین که رشته ات کامپیوتر باشد,اصلا" همین که از کامپیوتر سر در بیاوری یا خوره ی تکنولوژی جدید باشی شاید کافی باشد که با شنیدن خبر فوتش کمی به اش فکر کنی...فکر کنی که بود,چه کرد و چه شد که رفت.

همه ی ما,(لااقل ما کامپیوتری ها)او را با آرم سیب گاز زده ی روی محصولاتش می شناسیم؛این را از آنجا می گویم که وقتی به خیلی ها خبر فوتش را دادم نشناختنش و وقتی گفتم: او همان رئیس شرکت اپل است همان شرکتی که نشانش آن سیب گاز زده است,مثله کسی که چیز تازه ای کشف کرده باشد گفتند:آهان...مُرد؟!

همین,برای ما همین بود.ما همین قدر می شناختیمش و حالا که رفت داریم بهتر می شناسیمش!

چهره ی استیو جابز برای بعضی هایمان (از جمله خود من)همیشه  تصویر محو مردی بود که اغلب یک عینک گرد می زد و یک پیراهن مشکی و آنها که بیشتر دیدنش  یک شلوار جین آبی می پوشید.اصلا" من وقتی متوجه شدم رئیس شرکت اپل با این لباس ساده محصولاتش را معرفی می کرد که عکس هایی از کنسرت یکی از خوانندگان را که هفته پیش به احترام "استیو"با تیپ او به روی سن آمده بود و اجرا می کرد,را دیدم.

دیدید..؟ من و خیلی ها که باید به واسطه رشته ی تحصیلی مان از او بیشتر می دانستیم,حالا فهمیدم که اصلا" هیچ نمی دانیم! اما با همین اندک سواد کامپیوتری ام می دانم که خدمات "استیو جابز" به دنیای کامپیوتر آنقدری هست که بیل گیتس را افسرده کند یاحتی چند روزی عکسش در پروفایل  فیس بوک خیلی  ها جا خوش کند!

به قول همشهری جوان: مرسی استیو جابز!

3.همشهری منتقد

نگاهی به یادداشت «از دنیایی دیگر» بهزاد یوسفی
راستش با اینکه دل خوشی از بهزاد یوسفی ندارم (چون یک بار در جواب یکی از پیامک هایی که برای نشریه فرستادم رسماً بهم توهین کرد و از اون به بعد حس خوبی نسبت بهش نداشته و ندارم) اما از یادداشتش خوشم اومد، به دو دلیل؛ یکی اینکه از یوسفی بعید بود که نظرش در مورد مرگ جابز این باشه و یک جورایی غافلگیرم کرد! در واقع انتظار داشتم یادداشتش از این تریپ های «استیو عزیز» و اینا باشه که این روزها خیلی هم مده! چون بالاخره مسئولیت مستقیم بالا بودن «دوز تکنولوژی و البته گجت» مجله به عهده ایشون و جلال الدین شوکتیه! (و برای من حضور این «نوجوان» دبیرستانی در تحریریه همشهری «جوان» یک سوال بزرگه که ای کاش می دونستم که چه طور می شود که این طور می شود!) خلاصه اینکه ایشون گفته که در مجموع اتفاق خاصی نیفتاده و من هم به شدت باهاش موافقم!
بر همگان واضح و مبرهن است که عصر ما، عصر رسانه هاست. (کسی در این جمله شک داره؟) بنابراین رسانه ها مشخص می کنند که ما باید به چی فکر کنیم، چه طور به آن چیز فکر کنیم، کِی به آن چیز فکر کنیم و غیره! انصافا مثلا اگر از فردا همه رسانه های داخلی با هم هماهنگ بشن تا در مورد اختلاس این روزها صحبت نکن و به روی خودشون هم نیارن، من قول میدم به یک ماه نکشیده اکثریت قریب به اتفاق مردم اختلاس رو فراموش می کنن! همونطور که الان، همین رسانه ها فعلا برنامشون اینه که مردم با این اختلاس سر گرم باشن! حالا تو این دوره و زمونه اگر کسی باشه که خودش «تولید کننده ی کلی رسانه» باشه و «آمریکایی» هم باشه، رسانه ها هم بخوان رو اون مانور بدن، چه اتفاقی می افته؟ هیچی! این طور میشه که مثلا دانشجوهای شریف هم حتی جوگیر میشن و میان تو دانشکدشون جلو عکس جابز خرما میذارن!


راستش من سال 84 بود که اولین بار یه «آیپاد» که واسه رفیقم بود رو دستم گرفتم و دیگه بعد از اون هم توفیق نشد که با آیپاد کار کنم! تا حالا «آیفون» دستم نگرفتم (واقعا!) و «آی پد» هم که رسماً یه چیز لوکس و بالا شهریه و واسه از ما بهترونه! (انصافا تا حالا چند تاتون با آی پد کار کردید یا اصلا دست دوستان و آشناهاتون دیدید؟) می بینید! منی که مثلا آدم به روزی محسوب میشم و با ابزارهای تکنولوژی سر و کار دارم (مثلا بدون «قلم نوری» کارم راه نمی افته!) به اندازه «یه اپسیلون!» هم محصولات این «برادر مرحوم جنت مکان و خلد آشیان!» تو زندگیم تاثیر نداشته! محصولات این آقای جابز «همشون یا اکثرشون» محصولاتی برای «سرگرم شدن هستن» نه «کار راه انداز!» در واقع تو دنیای سرگرمی کار راه اندازن! به قول یوسفی اگه همین الان همه ی به اصطلاح «گجت» های اپل رو از سراسر دنیا حذف کنن، انصافا اتفاق خاصی میفته!؟
باور کنید همه ما «جو گیر» شدیم و بیشترمون واسه «کلاس گذاشتن» و «از غافله عقب نموندن» و «همرنگ جماعت شدن»، زبان به تعریف و تمجید رئیس اپل گشودیم که : وامصیبتا! و وا اپلا! و وا گجتا! واتکنولوژیا! و مریدمون از دست رفت و چقدر مهربان بود و چقدر در زندگی من تاثیر گذار بود و چقدر فروتن بود و چقدر نازنین بود و الخ!
بسه تو رو خدا، بی خیال شید دوستان! یکی بود اومد به اندازه خودش تاثیر گذاشت و یه پولی هم پارو کرد و رفت!
همین و دیگر هیچ!

نقد محدثه کاشانی نسبت به مطلب همشهری منتقد(که من-حامد- کاملا باخانم کاشانی موافقم و اتفاقا خودم هم نسبت به مطلب همشهری منتقد و آقای یوسفی که افرادی امثال من رو جوزده خطاب کردند نقد بسیار زیادی دارم که اگر لازم شد مینویسم.در ضمن آقای همشهری منتقد همه چیز سیاست بازی نیست که شما میگید رسانه ها استیو جابز رو بزرگ کرده اند.خدا را شکر خود ما دو چشم بینا از خدا گرفته ایم و خدمات جابز رو می بینیم.شما میدونید اون موسی که دست شماست رو هم جابز اختراع کرده؟)

جناب همشهري منتقد
فكر مي كنم شما هم دچار جوزدگي شده ايد!!
چرا فكر مي كنيد چون خدمات استيو جابز تووي زندگي شما تاثير نداشته پس همه ي محصولاتش براي سرگرم شدن هست؟
چرا فكر مكينيد تعريف و تمجيد از رئيس اپل كلاس گذاشتن است؟
از نظر شما" توليد رایانه های شخصی با موس و رابط کاربری گرافیکی" براي سرگرمي توليد شده؟! اگر اين گونه است پس كلا"كامپيوتر هم وسيله اي است براي سرگرمي و بايد جمعش كرد!
تاثير خدمات جابز در "صنعت موسیقی و فروش موسیقی با iTunes" اگر براي ما مهم نباشد پس بايد بگوييم كلا" تاثير در زندگي من نداشته چون من از خدماتش استفاده نكردم!
نظر شما محترم است ولي اين دليل نمي شود كه تعريف از خدمات استيو جابز را به كلاس گذاشتن و همرنگ جماعت شدن متهم كنيد.خود بنده در همان روز فوت استيو جابز اتفاقا" در فيس بوك بودم ولي نه عكس پروفايل فيس بوكم را تغيير دادم و نه ياداشتي براي مرگش نوشتم.جابز هم مي توانست مثله خيلي از آدمهاي دنيا كه مي آيند و فقط اكسيژن مصرف مي كنند و مي روند،باشد ولي اين گونه نبود و ما داريم از اينكه اين گونه نبود از او قدرداني مي كنيم.اگر آن عینک ضد اپلی را از چشم برداریم و به خدمات استیو جابز به دنیای فناوری نگاه کنیم ،این بازتاب ها و پوشش خبری و واکنش ها خیلی عادی است.

این نوع واکنش نسبت به هر نوع خبر در همه جای دنیا هست، وقتي زنده ياد ناصر حجازي هم در گذشت خيلي به خاطر اينكه اعتقاد داشتند يك اسطوره تكرار نشدني است همين رفتار را داشتند.پس آن رفتارها هم كلاس گذاشتن است؟
اگر فکر میکنید این واکنش ها جوگیری هست آیا مجله Wired که صفحه اولش را به استیو جابز اختصاص داد جوگیر شده ؟
آیا تمام وبلاگ های خارجی، وبلاگ نویسان، مدیران شرکت ها و وب سایت ها هم جوگیر شدن ؟
استیو جابز یک ذهن زیبا و خلاق بود که دنیای فناوری را متحول کرد و متعلق به همه جهان بود چون همه از محصولاتش سر تا سر دنیا استفاده میکردند پس نباید انتظار داشته باشیم دامنه ی زیادی از کاربران در ایران نسبت به خبر درگذشت اش واکنش نشان ندهند.
اميدوارم از اين به بعد بدون جو گيري(!) انتقاد كنيم!


نظر شما خوانندگان چیست؟